στο λεξικό PONS
be·kannt ma·chen, be·kannt|ma·chen ΡΉΜΑ μεταβ
1. bekannt machen (allgemein gekannt):


Ma·che <-> [ˈmaxə] ΟΥΣ θηλ αργκ
1. Mache μειωτ (Vortäuschung, unechtes Gehabe):
2. Mache (Form):
ιδιωτισμοί:
I. ma·chen <machte, gemacht> [ˈmaxn̩] ΡΉΜΑ μεταβ
1. machen (anstelle eines genaueren Verbs):
2. machen (fertigen):
3. machen (geben):
4. machen (zubereiten):
5. machen (aufräumen):
6. machen (veranstalten):
7. machen (verursachen):
8. machen (durchführen):
9. machen (absolvieren):
10. machen + επίθ (werden lassen):
11. machen (erzielen):
12. machen (tun):
13. machen (bilden):
15. machen αργκ (Rolle spielen):
18. machen οικ (kosten):
21. machen bes. Kindersprache (Laute von sich geben):
22. machen αργκ (Sex haben):
23. machen οικ (schaden):
25. machen οικ (reparieren):
II. ma·chen <machte, gemacht> [ˈmaxn̩] ΡΉΜΑ μεταβ
1. machen + επίθ (werden lassen):
2. machen (schaden):
III. ma·chen <machte, gemacht> [ˈmaxn̩] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. machen (bewirken):
5. machen usu μειωτ οικ (sich stellen):
6. machen ευφημ οικ:
7. machen οικ (betreiben):
8. machen οικ (eilen):
IV. ma·chen <machte, gemacht> [ˈmaxn̩] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
1. machen (beginnen):
2. machen οικ (entwickeln):
3. machen (passen):
4. machen (leisten):
5. machen (gewinnen):
6. machen + επίθ (werden):
7. machen οικ (gelegen sein):
8. machen (gestalten):
V. ma·chen <machte, gemacht> [ˈmaxn̩] ΡΉΜΑ βοηθ ρήμα <machte, gemacht [o. seltener machen]>
I. lang <länger, längste> [laŋ] ΕΠΊΘ
1. lang (räumlich ausgedehnt):
2. lang (zeitlich ausgedehnt):
II. lang <länger, längste> [laŋ] ΕΠΊΡΡ
1. lang (eine lange Dauer):
- lang ersehnt [o. langersehnt]
-
- lang ersehnt [o. langersehnt]
-
- lang gehegt [o. langgehegt] τυπικ
-
- lang haftend [o. langhaftend] Lippenstift
-
- lang haftend [o. langhaftend] Maskara
-
2. lang (für die Dauer von etw):
3. lang (der Länge nach):
ιδιωτισμοί:
I. be·ken·nen* ανώμ ΡΉΜΑ μεταβ
II. be·ken·nen* ανώμ ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
1. bekennen (zu jdm/etw stehen):
schul·dig [ˈʃʊldɪç] ΕΠΊΘ
1. schuldig (verantwortlich):
2. schuldig ΝΟΜ:
3. schuldig τυπικ (gebührend):
Kir·che <-, -n> [ˈkɪrçə] ΟΥΣ θηλ
2. Kirche (bestimmte Glaubensgemeinschaft):
be·fan·gen [bəˈfaŋən] ΕΠΊΘ
2. befangen ΝΟΜ (voreingenommen):
be·kannt <bekannter, am bekanntesten> [bəˈkant] ΕΠΊΘ
1. bekannt (allgemein gekannt):
- etw bekannt machen [o. bekanntmachen] (öffentlich)
-
- etw der Öffentlichkeit bekannt machen [o. bekanntmachen]
-
- etw der Öffentlichkeit bekannt machen [o. bekanntmachen] (durch Fernsehen)
-
- [jdm] vertrauliche Information bekannt machen [o. bekanntmachen]
-
2. bekannt (nicht fremd, vertraut):
ich | mache |
---|---|
du | machst |
er/sie/es | macht |
wir | machen |
ihr | macht |
sie | machen |
ich | machte |
---|---|
du | machtest |
er/sie/es | machte |
wir | machten |
ihr | machtet |
sie | machten |
ich | habe | gemacht |
---|---|---|
du | hast | gemacht |
er/sie/es | hat | gemacht |
wir | haben | gemacht |
ihr | habt | gemacht |
sie | haben | gemacht |
ich | hatte | gemacht |
---|---|---|
du | hattest | gemacht |
er/sie/es | hatte | gemacht |
wir | hatten | gemacht |
ihr | hattet | gemacht |
sie | hatten | gemacht |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
Δεν υπάρχουν παραδειγματικές προτάσεις.
Δοκιμάστε ένα άλλο λήμμα.