be·kannt <bekannter, am bekanntesten> [bəˈkant] ΕΠΊΘ
1. bekannt (allgemein gekannt):
- [jdm] etw bekannt geben [o. bekanntgeben]
-
- etw bekannt machen [o. bekanntmachen] (öffentlich)
-
- [jdm] etw bekannt machen [o. bekanntmachen]
-
- etw der Öffentlichkeit bekannt machen [o. bekanntmachen]
-
- etw der Öffentlichkeit bekannt machen [o. bekanntmachen] (durch Fernsehen)
-
- [jdm] vertrauliche Information bekannt machen [o. bekanntmachen]
-
2. bekannt (nicht fremd, vertraut):
I. be·ken·nen* ανώμ ΡΉΜΑ μεταβ
II. be·ken·nen* ανώμ ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
1. bekennen (zu jdm/etw stehen):
schul·dig [ˈʃʊldɪç] ΕΠΊΘ
1. schuldig (verantwortlich):
2. schuldig ΝΟΜ:
3. schuldig τυπικ (gebührend):
Kir·che <-, -n> [ˈkɪrçə] ΟΥΣ θηλ
2. Kirche (bestimmte Glaubensgemeinschaft):
be·fan·gen [bəˈfaŋən] ΕΠΊΘ
2. befangen ΝΟΜ (voreingenommen):
be·kannt ma·chen, be·kannt|ma·chen ΡΉΜΑ μεταβ
1. bekannt machen (allgemein gekannt):
be·kannt wer·den, be·kannt|wer·den ΡΉΜΑ αμετάβ ανώμ +sein (öffentlich werden)
wohl·be·kannt, wohl be·kannt ΕΠΊΘ
- sattsam bekannt
-
| ich | bekenne |
|---|---|
| du | bekennst |
| er/sie/es | bekennt |
| wir | bekennen |
| ihr | bekennt |
| sie | bekennen |
| ich | bekannte |
|---|---|
| du | bekanntest |
| er/sie/es | bekannte |
| wir | bekannten |
| ihr | bekanntet |
| sie | bekannten |
| ich | habe | bekannt |
|---|---|---|
| du | hast | bekannt |
| er/sie/es | hat | bekannt |
| wir | haben | bekannt |
| ihr | habt | bekannt |
| sie | haben | bekannt |
| ich | hatte | bekannt |
|---|---|---|
| du | hattest | bekannt |
| er/sie/es | hatte | bekannt |
| wir | hatten | bekannt |
| ihr | hattet | bekannt |
| sie | hatten | bekannt |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.