

I. be·ken·nen* ανώμ ΡΉΜΑ μεταβ
II. be·ken·nen* ανώμ ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
1. bekennen (zu jdm/etw stehen):
schul·dig [ˈʃʊldɪç] ΕΠΊΘ
1. schuldig (verantwortlich):
2. schuldig ΝΟΜ:
3. schuldig τυπικ (gebührend):
Kir·che <-, -n> [ˈkɪrçə] ΟΥΣ θηλ
2. Kirche (bestimmte Glaubensgemeinschaft):
be·fan·gen [bəˈfaŋən] ΕΠΊΘ
2. befangen ΝΟΜ (voreingenommen):


ich | bekenne |
---|---|
du | bekennst |
er/sie/es | bekennt |
wir | bekennen |
ihr | bekennt |
sie | bekennen |
ich | bekannte |
---|---|
du | bekanntest |
er/sie/es | bekannte |
wir | bekannten |
ihr | bekanntet |
sie | bekannten |
ich | habe | bekannt |
---|---|---|
du | hast | bekannt |
er/sie/es | hat | bekannt |
wir | haben | bekannt |
ihr | habt | bekannt |
sie | haben | bekannt |
ich | hatte | bekannt |
---|---|---|
du | hattest | bekannt |
er/sie/es | hatte | bekannt |
wir | hatten | bekannt |
ihr | hattet | bekannt |
sie | hatten | bekannt |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.