στο λεξικό PONS
Tisch <-[e]s, -e> [tɪʃ] ΟΥΣ αρσ
1. Tisch (Esstisch):
- Tisch
-
2. Tisch (an einem Tisch sitzende Personen):
- Tisch
-
ιδιωτισμοί:
auf|ti·schen ΡΉΜΑ μεταβ
1. auftischen (servieren):
- [jdm] etw auftischen
-
- ausziehbarer Tisch
-
Ορολογία μαγειρικής της Lingenio
| ich | tische | auf |
|---|---|---|
| du | tischst | auf |
| er/sie/es | tischt | auf |
| wir | tischen | auf |
| ihr | tischt | auf |
| sie | tischen | auf |
| ich | tischte | auf |
|---|---|---|
| du | tischtest | auf |
| er/sie/es | tischte | auf |
| wir | tischten | auf |
| ihr | tischtet | auf |
| sie | tischten | auf |
| ich | habe | aufgetischt |
|---|---|---|
| du | hast | aufgetischt |
| er/sie/es | hat | aufgetischt |
| wir | haben | aufgetischt |
| ihr | habt | aufgetischt |
| sie | haben | aufgetischt |
| ich | hatte | aufgetischt |
|---|---|---|
| du | hattest | aufgetischt |
| er/sie/es | hatte | aufgetischt |
| wir | hatten | aufgetischt |
| ihr | hattet | aufgetischt |
| sie | hatten | aufgetischt |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.