Tisch <-[e]s, -e> [tɪʃ] ΟΥΣ αρσ
1. Tisch:
2. Tisch (Esstisch in Bezug auf die Mahlzeit):
ιδιωτισμοί:
auf|tischen [ˈaʊftɪʃən] ΡΉΜΑ μεταβ
1. auftischen (servieren):
-  auftischen (Essen)
-  
2. auftischen οικ (erzählen):
-  jdm etw auftischen
-  
| ich | tische | auf | 
|---|---|---|
| du | tischst | auf | 
| er/sie/es | tischt | auf | 
| wir | tischen | auf | 
| ihr | tischt | auf | 
| sie | tischen | auf | 
| ich | tischte | auf | 
|---|---|---|
| du | tischtest | auf | 
| er/sie/es | tischte | auf | 
| wir | tischten | auf | 
| ihr | tischtet | auf | 
| sie | tischten | auf | 
| ich | habe | aufgetischt | 
|---|---|---|
| du | hast | aufgetischt | 
| er/sie/es | hat | aufgetischt | 
| wir | haben | aufgetischt | 
| ihr | habt | aufgetischt | 
| sie | haben | aufgetischt | 
| ich | hatte | aufgetischt | 
|---|---|---|
| du | hattest | aufgetischt | 
| er/sie/es | hatte | aufgetischt | 
| wir | hatten | aufgetischt | 
| ihr | hattet | aufgetischt | 
| sie | hatten | aufgetischt | 
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
