

Schlag <-[e]s, Schläge> [ʃla:k, πλ ˈʃlɛ:gə] ΟΥΣ αρσ
1. Schlag (Hieb):
2. Schlag (Aktion) für/gegen +αιτ:
3. Schlag (Geräusch):
4. Schlag:
5. Schlag:
6. Schlag kein πλ (Gesang):
- Schlag
-
7. Schlag (Blitz):
8. Schlag (Stromstoß):
10. Schlag (Unglück):
11. Schlag:
12. Schlag (Typ):
14. Schlag οικ (Portion):
15. Schlag kein πλ A οικ (Sahne):
16. Schlag ΔΑΣΟΛ:
17. Schlag ΓΕΩΡΓ:
18. Schlag (beim Segeln):
20. Schlag ΜΌΔΑ:
21. Schlag παρωχ (Tür):
- Schlag
-
ιδιωτισμοί:
I. schla·gen <schlägt, schlug, geschlagen> [ˈʃla:gn̩] ΡΉΜΑ μεταβ
1. schlagen <schlug, geschlagen> +haben (hauen):
2. schlagen <schlug, geschlagen> +haben (prügeln):
3. schlagen <schlug, geschlagen> +haben τυπικ (heimsuchen):
4. schlagen <schlug, geschlagen> +haben (besiegen):
5. schlagen <schlug, geschlagen> +haben (Spielfiguren eliminieren):
6. schlagen <schlug, geschlagen> +haben ΜΑΓΕΙΡ:
7. schlagen <schlug, geschlagen> +haben ΜΟΥΣ (zum Erklingen bringen):
8. schlagen <schlug, geschlagen> +haben (läuten):
9. schlagen <schlug, geschlagen> +haben (treiben):
10. schlagen <schlug, geschlagen> +haben τυπικ (krallen):
11. schlagen <schlug, geschlagen> +haben (legen):
12. schlagen <schlug, geschlagen> +haben ΠΟΛΙΤ, ΟΙΚΟΝ (hinzufügen):
13. schlagen <schlug, geschlagen> +haben (wickeln):
14. schlagen <schlug, geschlagen> +haben (ausführen):
17. schlagen <schlug, geschlagen> +haben παρωχ (prägen):
18. schlagen <schlug, geschlagen> +haben (fechten):
19. schlagen <schlug, geschlagen> (in Verbindung mit einem Substantiv):
II. schla·gen <schlägt, schlug, geschlagen> [ˈʃla:gn̩] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. schlagen <schlug, geschlagen> +haben (hauen):
2. schlagen <schlug, geschlagen> +sein (auftreffen):
3. schlagen <schlug, geschlagen> +sein (explodieren):
4. schlagen <schlug, geschlagen> +haben (pochen):
5. schlagen <schlug, geschlagen> +haben (läuten):
6. schlagen <schlug, geschlagen> +sein o haben (emporlodern):
9. schlagen <schlug, geschlagen> +sein οικ (ähneln):
10. schlagen <schlug, geschlagen> +sein (in Mitleidenschaft ziehen):
III. schla·gen <schlägt, schlug, geschlagen> [ˈʃla:gn̩] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
1. schlagen <schlug, geschlagen> +haben (sich prügeln):
3. schlagen <schlug, geschlagen> +haben (rangeln):
4. schlagen <schlug, geschlagen> +haben (sich wenden):
5. schlagen <schlug, geschlagen> +haben (in Mitleidenschaft ziehen):
schlagen ΡΉΜΑ
ich | schlage |
---|---|
du | schlägst |
er/sie/es | schlägt |
wir | schlagen |
ihr | schlagt |
sie | schlagen |
ich | schlug |
---|---|
du | schlugst |
er/sie/es | schlug |
wir | schlugen |
ihr | schlugt |
sie | schlugen |
ich | habe | geschlagen |
---|---|---|
du | hast | geschlagen |
er/sie/es | hat | geschlagen |
wir | haben | geschlagen |
ihr | habt | geschlagen |
sie | haben | geschlagen |
ich | hatte | geschlagen |
---|---|---|
du | hattest | geschlagen |
er/sie/es | hatte | geschlagen |
wir | hatten | geschlagen |
ihr | hattet | geschlagen |
sie | hatten | geschlagen |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.