Rich·ti·ge(s) <-n, ohne pl> ΟΥΣ ουδ κλιν τύπος wie επίθ
1. Richtige(s) (Zusagendes):
2. Richtige(s) (Ordentliches):
I. rich·tig <richtiger, am richtigsten> [ˈrɪçtɪç] ΕΠΊΘ
1. richtig (korrekt):
2. richtig (angebracht):
3. richtig (am richtigen Ort):
4. richtig (echt, wirklich):
6. richtig (passend):
7. richtig (ordentlich):
II. rich·tig <richtiger, am richtigsten> [ˈrɪçtɪç] ΕΠΊΡΡ
1. richtig (korrekt):
2. richtig:
3. richtig οικ (regelrecht):
Kopf <-[e]s, Köpfe> [kɔpf, πλ ˈkœpfə] ΟΥΣ αρσ
1. Kopf ΑΝΑΤ (Haupt):
2. Kopf:
4. Kopf kein πλ:
5. Kopf kein πλ (Verstand, Intellekt):
6. Kopf kein πλ (Wille):
7. Kopf kein πλ (Person):
8. Kopf:
ιδιωτισμοί:
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.