στο λεξικό PONS
ge·fal·len1 <gefiel, gefallen> [gəˈfalən] ΡΉΜΑ
gefallen μετ παρακειμ: fallen
I. ge·fal·len2 <gefällt, gefiel, gefallen> [gəˈfalən] ΡΉΜΑ αμετάβ
II. ge·fal·len2 <gefällt, gefiel, gefallen> [gəˈfalən] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
1. gefallen (etw hinnehmen):
Ge·fal·len2 <-s> [gəˈfalən] ΟΥΣ ουδ kein πλ τυπικ
fal·len <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] ΡΉΜΑ αμετάβ +sein
1. fallen (herunterfallen):
2. fallen οικ (legen, setzen):
3. fallen:
4. fallen οικ (durchfallen):
6. fallen (stürzen):
7. fallen (hängen):
8. fallen (sterben):
9. fallen (erobert werden):
10. fallen (sinken, abfallen):
11. fallen (treffen):
12. fallen (dringen):
13. fallen (stattfinden, sich ereignen):
14. fallen (zufallen):
15. fallen (einbezogen werden):
16. fallen (ergehen):
17. fallen ΑΘΛ:
18. fallen (abgegeben werden):
19. fallen:
20. fallen (verfallen):
21. fallen (dazugehören):
22. fallen (ungültig werden):
fäl·len <fällt, fällte, gefällt> [ˈfɛlən] ΡΉΜΑ μεταβ
Τραπεζική, χρηματική και ασφαλιστική ορολογία PONS
| ich | gefalle |
|---|---|
| du | gefällst |
| er/sie/es | gefällt |
| wir | gefallen |
| ihr | gefallt |
| sie | gefallen |
| ich | gefiel |
|---|---|
| du | gefielst |
| er/sie/es | gefiel |
| wir | gefielen |
| ihr | gefielt |
| sie | gefielen |
| ich | habe | gefallen |
|---|---|---|
| du | hast | gefallen |
| er/sie/es | hat | gefallen |
| wir | haben | gefallen |
| ihr | habt | gefallen |
| sie | haben | gefallen |
| ich | hatte | gefallen |
|---|---|---|
| du | hattest | gefallen |
| er/sie/es | hatte | gefallen |
| wir | hatten | gefallen |
| ihr | hattet | gefallen |
| sie | hatten | gefallen |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.