gefallen1 [gəˈfalən]
gefallen part πρκ von fallen
fallen <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] VERB αμετάβ +sein
fallen <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] VERB αμετάβ +sein
| ich | gefalle |
|---|---|
| du | gefällst |
| er/sie/es | gefällt |
| wir | gefallen |
| ihr | gefallt |
| sie | gefallen |
| ich | gefiel |
|---|---|
| du | gefielst |
| er/sie/es | gefiel |
| wir | gefielen |
| ihr | gefielt |
| sie | gefielen |
| ich | habe | gefallen |
|---|---|---|
| du | hast | gefallen |
| er/sie/es | hat | gefallen |
| wir | haben | gefallen |
| ihr | habt | gefallen |
| sie | haben | gefallen |
| ich | hatte | gefallen |
|---|---|---|
| du | hattest | gefallen |
| er/sie/es | hatte | gefallen |
| wir | hatten | gefallen |
| ihr | hattet | gefallen |
| sie | hatten | gefallen |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.