 
  
 Krieg <-[e]s, -e> [kri:k, πλ ˈkri:gə] ΟΥΣ αρσ
1. Krieg ΣΤΡΑΤ:
2. Krieg (Art der Kriegsführung):
-  Krieg
-  
I. krie·gen1 [ˈkri:gn̩] ΡΉΜΑ μεταβ οικ
1. kriegen (bekommen):
4. kriegen ΙΑΤΡ (befallen werden):
5. kriegen ΙΑΤΡ (verabreicht bekommen):
6. kriegen (zur Welt bringen):
7. kriegen (bedacht werden):
9. kriegen (es schaffen):
-  Lelantischer Krieg ΙΣΤΟΡΊΑ
-  
| ich | kriege | 
|---|---|
| du | kriegst | 
| er/sie/es | kriegt | 
| wir | kriegen | 
| ihr | kriegt | 
| sie | kriegen | 
| ich | kriegte | 
|---|---|
| du | kriegtest | 
| er/sie/es | kriegte | 
| wir | kriegten | 
| ihr | kriegtet | 
| sie | kriegten | 
| ich | habe | gekriegt | 
|---|---|---|
| du | hast | gekriegt | 
| er/sie/es | hat | gekriegt | 
| wir | haben | gekriegt | 
| ihr | habt | gekriegt | 
| sie | haben | gekriegt | 
| ich | hatte | gekriegt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gekriegt | 
| er/sie/es | hatte | gekriegt | 
| wir | hatten | gekriegt | 
| ihr | hattet | gekriegt | 
| sie | hatten | gekriegt | 
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
 
  
 