 
  
 I. brum·men [ˈbrʊmən] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. brummen:
3. brummen οικ (in Haft sein):
 
  
 | ich | brumme | 
|---|---|
| du | brummst | 
| er/sie/es | brummt | 
| wir | brummen | 
| ihr | brummt | 
| sie | brummen | 
| ich | brummte | 
|---|---|
| du | brummtest | 
| er/sie/es | brummte | 
| wir | brummten | 
| ihr | brummtet | 
| sie | brummten | 
| ich | habe | gebrummt | 
|---|---|---|
| du | hast | gebrummt | 
| er/sie/es | hat | gebrummt | 
| wir | haben | gebrummt | 
| ihr | habt | gebrummt | 
| sie | haben | gebrummt | 
| ich | hatte | gebrummt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gebrummt | 
| er/sie/es | hatte | gebrummt | 
| wir | hatten | gebrummt | 
| ihr | hattet | gebrummt | 
| sie | hatten | gebrummt | 
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
