ge·han·gen [gəˈhaŋən] ΡΉΜΑ
gehangen μετ παρακειμ: hängen
I. hän·gen <hängt, hing, gehangenhängt, hängte, hat gehängt> [ˈhɛŋən] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. hängen <hängt, hing, gehangen> (mit dem oberen Teil angebracht sein):
2. hängen <hängt, hing, gehangen> (gehenkt werden):
3. hängen <hängt, hing, gehangen> (sich neigen):
4. hängen <hängt, hing, gehangen> (befestigt sein):
5. hängen <hängt, hing, gehangen> οικ (angeschlossen, verbunden sein):
6. hängen <hängt, hing, gehangen> οικ (emotional verbunden sein):
7. hängen <hängt, hing, gehangen> (festhängen):
8. hängen <hängt, hing, gehangen> οικ (sich aufhalten):
9. hängen <hängt, hing, gehangen> οικ (zu erledigen sein):
10. hängen <hängt, hing, gehangen> (sich festsetzen):
11. hängen <hängt, hing, gehangen> οικ (in der Erinnerung bleiben):
ιδιωτισμοί:
II. hän·gen <hängt, hing, gehangenhängt, hängte, hat gehängt> [ˈhɛŋən] ΡΉΜΑ μεταβ
1. hängen <hängt, hängte [o. ιδιωμ hing], gehängt [o. ιδιωμ gehangen] > (anbringen):
2. hängen <hängt, hängte [o. ιδιωμ hing], gehängt [o. ιδιωμ gehangen] > (henken):
3. hängen <hängt, hängte [o. ιδιωμ hing], gehängt [o. ιδιωμ gehangen] > (hängen lassen):
4. hängen <hängt, hängte [o. ιδιωμ hing], gehängt [o. ιδιωμ gehangen] > (anschließen):
III. hän·gen <hängt, hing, gehangenhängt, hängte, hat gehängt> [ˈhɛŋən] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
1. hängen <hängt, hängte [o. ιδιωμ hing], gehängt [o. ιδιωμ gehangen] > (sich festsetzen):
2. hängen <hängt, hängte [o. ιδιωμ hing], gehängt [o. ιδιωμ gehangen] > (sich gefühlsmäßig binden):
3. hängen <hängt, hängte [o. ιδιωμ hing], gehängt> <[o. ιδιωμ gehangen]> (verfolgen):
4. hängen <hängt, hängte [o. ιδιωμ hing], gehängt [o. ιδιωμ gehangen] > αργκ (sich einmischen):
I. hän·gen <hängt, hing, gehangenhängt, hängte, hat gehängt> [ˈhɛŋən] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. hängen <hängt, hing, gehangen> (mit dem oberen Teil angebracht sein):
2. hängen <hängt, hing, gehangen> (gehenkt werden):
3. hängen <hängt, hing, gehangen> (sich neigen):
4. hängen <hängt, hing, gehangen> (befestigt sein):
5. hängen <hängt, hing, gehangen> οικ (angeschlossen, verbunden sein):
6. hängen <hängt, hing, gehangen> οικ (emotional verbunden sein):
7. hängen <hängt, hing, gehangen> (festhängen):
8. hängen <hängt, hing, gehangen> οικ (sich aufhalten):
9. hängen <hängt, hing, gehangen> οικ (zu erledigen sein):
10. hängen <hängt, hing, gehangen> (sich festsetzen):
11. hängen <hängt, hing, gehangen> οικ (in der Erinnerung bleiben):
ιδιωτισμοί:
II. hän·gen <hängt, hing, gehangenhängt, hängte, hat gehängt> [ˈhɛŋən] ΡΉΜΑ μεταβ
1. hängen <hängt, hängte [o. ιδιωμ hing], gehängt [o. ιδιωμ gehangen] > (anbringen):
2. hängen <hängt, hängte [o. ιδιωμ hing], gehängt [o. ιδιωμ gehangen] > (henken):
3. hängen <hängt, hängte [o. ιδιωμ hing], gehängt [o. ιδιωμ gehangen] > (hängen lassen):
4. hängen <hängt, hängte [o. ιδιωμ hing], gehängt [o. ιδιωμ gehangen] > (anschließen):
III. hän·gen <hängt, hing, gehangenhängt, hängte, hat gehängt> [ˈhɛŋən] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
1. hängen <hängt, hängte [o. ιδιωμ hing], gehängt [o. ιδιωμ gehangen] > (sich festsetzen):
2. hängen <hängt, hängte [o. ιδιωμ hing], gehängt [o. ιδιωμ gehangen] > (sich gefühlsmäßig binden):
3. hängen <hängt, hängte [o. ιδιωμ hing], gehängt> <[o. ιδιωμ gehangen]> (verfolgen):
4. hängen <hängt, hängte [o. ιδιωμ hing], gehängt [o. ιδιωμ gehangen] > αργκ (sich einmischen):
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.