Γαλλικό λεξικό Oxford-Hachette
faudra [fodʀa]
faudra → falloir
I. falloir [falwaʀ] ΡΉΜΑ απρόσ ρήμα
1. falloir:
2. falloir:
3. falloir:
ιδιωτισμοί:
II. s'en falloir ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
s'en falloir αυτοπ ρήμα:
I. falloir [falwaʀ] ΡΉΜΑ απρόσ ρήμα
1. falloir:
2. falloir:
3. falloir:
ιδιωτισμοί:
II. s'en falloir ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
s'en falloir αυτοπ ρήμα:
faillir [fajiʀ] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. faillir (avec un infinitif):
2. faillir λογοτεχνικό:
στο λεξικό PONS
faudra [fodʀa] ΡΉΜΑ
faudra fut de falloir
I. falloir [falwaʀ] ανώμ ΡΉΜΑ αμετάβ απρόσ ρήμα
1. falloir (besoin):
2. falloir (devoir):
3. falloir (être probablement):
4. falloir (se produire fatalement):
5. falloir (faire absolument):
ιδιωτισμοί:
II. falloir [falwaʀ] ανώμ ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα απρόσ ρήμα (manquer)
I. falloir [falwaʀ] ανώμ ΡΉΜΑ αμετάβ απρόσ ρήμα
1. falloir (besoin):
2. falloir (devoir):
3. falloir (être probablement):
4. falloir (se produire fatalement):
5. falloir (faire absolument):
ιδιωτισμοί:
II. falloir [falwaʀ] ανώμ ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα απρόσ ρήμα (manquer)
faillir [fajiʀ] ΡΉΜΑ αμετάβ ανώμ
2. faillir (manquer à):
faudra [fodʀa] ΡΉΜΑ
faudra fut de falloir
I. falloir [falwaʀ] ανώμ ΡΉΜΑ αμετάβ απρόσ ρήμα
1. falloir (besoin):
2. falloir (devoir):
3. falloir (être probablement):
4. falloir (se produire fatalement):
5. falloir (faire absolument):
II. falloir [falwaʀ] ανώμ ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα απρόσ ρήμα
I. falloir [falwaʀ] ανώμ ΡΉΜΑ αμετάβ απρόσ ρήμα
1. falloir (besoin):
2. falloir (devoir):
3. falloir (être probablement):
4. falloir (se produire fatalement):
5. falloir (faire absolument):
II. falloir [falwaʀ] ανώμ ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα απρόσ ρήμα
faillir [fajiʀ] ΡΉΜΑ αμετάβ ανώμ
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.