στο λεξικό PONS
Wurf <-[e]s, Würfe> [vʊrf, πλ ˈvʏrfə] ΟΥΣ αρσ
1. Wurf (gezielter Wurf):
warf [varf] ΡΉΜΑ
warf παρατατ von werfen
I. wer·fen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfn̩] ΡΉΜΑ μεταβ
1. werfen (schmeißen):
2. werfen μτφ (befördern, tun):
3. werfen (ruckartig bewegen):
4. werfen (projizieren):
II. wer·fen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfn̩] ΡΉΜΑ αμετάβ
3. werfen (verschwenderisch sein):
III. wer·fen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfn̩] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
2. werfen (sich stürzen):
Dorf <-[e]s, Dörfer> [dɔrf, πλ ˈdœrfɐ] ΟΥΣ ουδ
2. Dorf (die Dorfbewohner):
V-Frau [ˈfau-] ΟΥΣ θηλ
V-Frau θηλυκός τύπος: Verbindungsmann
Ver·bin·dungs·mann (-frau) <-(e)s, -männer [o. -leute]; -, -en> ΟΥΣ αρσ (θηλ)
- Verbindungsmann (-frau)
-
Frau <-, -en> [frau] ΟΥΣ θηλ
1. Frau (weiblicher Mensch):
2. Frau (Ehefrau):
3. Frau (Anrede):
Τραπεζική, χρηματική και ασφαλιστική ορολογία PONS
European Free Trade Association ΟΥΣ θηλ ΕΜΠΌΡ
Free Rider ΟΥΣ αρσ ΑΓΟΡ-ΣΥΝΑΓ
Ειδικό λεξιλόγιο PONS «Συγκοινωνίες»
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.