 
  
 seg·nen [ˈze:gnən] ΡΉΜΑ μεταβ
1. segnen ΘΡΗΣΚ (mit einem Segen bedenken):
2. segnen τυπικ (reich bedenken, beglücken):
Gott (Göt·tin) <-es, Götter> [gɔt, ˈgœtɪn, πλ ˈgœtɐ] ΟΥΣ αρσ (θηλ)
1. Gott kein πλ ΘΡΗΣΚ (das höchste Wesen):
2. Gott (ein Gott):
3. Gott kein πλ (als Ausruf):
ιδιωτισμοί:
 
  
 | ich | segne | 
|---|---|
| du | segnest | 
| er/sie/es | segnet | 
| wir | segnen | 
| ihr | segnet | 
| sie | segnen | 
| ich | segnete | 
|---|---|
| du | segnetest | 
| er/sie/es | segnete | 
| wir | segneten | 
| ihr | segnetet | 
| sie | segneten | 
| ich | habe | gesegnet | 
|---|---|---|
| du | hast | gesegnet | 
| er/sie/es | hat | gesegnet | 
| wir | haben | gesegnet | 
| ihr | habt | gesegnet | 
| sie | haben | gesegnet | 
| ich | hatte | gesegnet | 
|---|---|---|
| du | hattest | gesegnet | 
| er/sie/es | hatte | gesegnet | 
| wir | hatten | gesegnet | 
| ihr | hattet | gesegnet | 
| sie | hatten | gesegnet | 
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
