στο λεξικό PONS
ge·stört ΕΠΊΘ ΨΥΧ
1. gestört (beeinträchtigt):
I. stö·ren [ˈʃtø:rən] ΡΉΜΑ μεταβ
1. stören (beeinträchtigend unterbrechen):
2. stören (im Fortgang unterbrechen):
3. stören (beeinträchtigen):
4. stören ΤΕΧΝΟΛ:
5. stören (missfallen):
II. stö·ren [ˈʃtø:rən] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. stören (unterbrechen, im Weg sein):
2. stören (Belästigung darstellen):
Ορολογία βιολογίας της Ernst Klett Sprachen
| ich | störe |
|---|---|
| du | störst |
| er/sie/es | stört |
| wir | stören |
| ihr | stört |
| sie | stören |
| ich | störte |
|---|---|
| du | störtest |
| er/sie/es | störte |
| wir | störten |
| ihr | störtet |
| sie | störten |
| ich | habe | gestört |
|---|---|---|
| du | hast | gestört |
| er/sie/es | hat | gestört |
| wir | haben | gestört |
| ihr | habt | gestört |
| sie | haben | gestört |
| ich | hatte | gestört |
|---|---|---|
| du | hattest | gestört |
| er/sie/es | hatte | gestört |
| wir | hatten | gestört |
| ihr | hattet | gestört |
| sie | hatten | gestört |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.