

I. al·lein [aˈlain], al·lei·ne [aˈlainə] οικ ΕΠΊΘ κατηγορ
1. allein (ohne andere):
2. allein (einsam):
- allein
-
3. allein (ohne Hilfe):
II. al·lein [aˈlain], al·lei·ne [aˈlainə] οικ ΕΠΊΡΡ
1. allein (bereits):
2. allein (ausschließlich):
3. allein (ohne Hilfe):
- eine allein erziehende [o. alleinerziehende] Mutter/ein allein erziehender [o. alleinerziehender] Vater
-
4. allein:
Al·lein·er·zie·hen·de(r), al·lein Er·zie·hen·de(r) <-n, -n; -n, -n> ΟΥΣ θηλ(αρσ) κλιν τύπος wie επίθ


-
- allein
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
Παραδείγματα από το λεξικό PONS (ελεγχόμενα από το λεξικογραφικό τμήμα)
- eine allein erziehende [o. alleinerziehende] Mutter/ein allein erziehender [o. alleinerziehender] Vater