dres·sie·ren* [drɛˈsi:rən] ΡΉΜΑ μεταβ
1. dressieren (abrichten):
Mann <-[e]s, Männer [o. Leute]> [man, πλ ˈmɛnɐ] ΟΥΣ αρσ
1. Mann (erwachsener männlicher Mensch):
2. Mann (Ehemann):
3. Mann (Person):
4. Mann ΝΑΥΣ:
6. Mann οικ (in Ausrufen):
ιδιωτισμοί:
| ich | dressiere |
|---|---|
| du | dressierst |
| er/sie/es | dressiert |
| wir | dressieren |
| ihr | dressiert |
| sie | dressieren |
| ich | dressierte |
|---|---|
| du | dressiertest |
| er/sie/es | dressierte |
| wir | dressierten |
| ihr | dressiertet |
| sie | dressierten |
| ich | habe | dressiert |
|---|---|---|
| du | hast | dressiert |
| er/sie/es | hat | dressiert |
| wir | haben | dressiert |
| ihr | habt | dressiert |
| sie | haben | dressiert |
| ich | hatte | dressiert |
|---|---|---|
| du | hattest | dressiert |
| er/sie/es | hatte | dressiert |
| wir | hatten | dressiert |
| ihr | hattet | dressiert |
| sie | hatten | dressiert |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.