στο λεξικό PONS
 
  
 I. stö·ren [ˈʃtø:rən] ΡΉΜΑ μεταβ
1. stören (beeinträchtigend unterbrechen):
2. stören (im Fortgang unterbrechen):
3. stören (beeinträchtigen):
4. stören ΤΕΧΝΟΛ:
5. stören (missfallen):
II. stö·ren [ˈʃtø:rən] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. stören (unterbrechen, im Weg sein):
2. stören (Belästigung darstellen):
 
  
 Ορολογία μαγειρικής της Lingenio
geräucherter Stör ΟΥΣ αρσ ΜΑΓΕΙΡ
| ich | störe | 
|---|---|
| du | störst | 
| er/sie/es | stört | 
| wir | stören | 
| ihr | stört | 
| sie | stören | 
| ich | störte | 
|---|---|
| du | störtest | 
| er/sie/es | störte | 
| wir | störten | 
| ihr | störtet | 
| sie | störten | 
| ich | habe | gestört | 
|---|---|---|
| du | hast | gestört | 
| er/sie/es | hat | gestört | 
| wir | haben | gestört | 
| ihr | habt | gestört | 
| sie | haben | gestört | 
| ich | hatte | gestört | 
|---|---|---|
| du | hattest | gestört | 
| er/sie/es | hatte | gestört | 
| wir | hatten | gestört | 
| ihr | hattet | gestört | 
| sie | hatten | gestört | 
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
