I. tun <tut, tat, getan> [tuːn] ΡΉΜΑ μεταβ
1. tun (machen):
3. tun οικ (legen, stecken):
5. tun οικ (mengen, mischen):
8. tun ευφημ οικ (Geschlechtsverkehr haben):
ιδιωτισμοί:
II. tun <tut, tat, getan> [tuːn] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
III. tun <tut, tat, getan> [tuːn] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. tun:
2. tun οικ (sich geben):
3. tun (wirken):
| ich | tute | 
|---|---|
| du | tutest | 
| er/sie/es | tutet | 
| wir | tuten | 
| ihr | tutet | 
| sie | tuten | 
| ich | tutete | 
|---|---|
| du | tutetest | 
| er/sie/es | tutete | 
| wir | tuteten | 
| ihr | tutetet | 
| sie | tuteten | 
| ich | habe | getutet | 
|---|---|---|
| du | hast | getutet | 
| er/sie/es | hat | getutet | 
| wir | haben | getutet | 
| ihr | habt | getutet | 
| sie | haben | getutet | 
| ich | hatte | getutet | 
|---|---|---|
| du | hattest | getutet | 
| er/sie/es | hatte | getutet | 
| wir | hatten | getutet | 
| ihr | hattet | getutet | 
| sie | hatten | getutet | 
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
