

la·chen [ˈlaxn̩] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. lachen (auflachen):
2. lachen (auslachen):
Ast <-[e]s, Äste> [ast, πλ ˈɛstə] ΟΥΣ αρσ
La·chen <-s> [ˈlaxn̩] ΟΥΣ ουδ kein πλ
1. Lachen (Gelächter):


ich | lache |
---|---|
du | lachst |
er/sie/es | lacht |
wir | lachen |
ihr | lacht |
sie | lachen |
ich | lachte |
---|---|
du | lachtest |
er/sie/es | lachte |
wir | lachten |
ihr | lachtet |
sie | lachten |
ich | habe | gelacht |
---|---|---|
du | hast | gelacht |
er/sie/es | hat | gelacht |
wir | haben | gelacht |
ihr | habt | gelacht |
sie | haben | gelacht |
ich | hatte | gelacht |
---|---|---|
du | hattest | gelacht |
er/sie/es | hatte | gelacht |
wir | hatten | gelacht |
ihr | hattet | gelacht |
sie | hatten | gelacht |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.