στο λεξικό PONS
 
  
 I. be·haup·ten* [bəˈhauptn̩] ΡΉΜΑ μεταβ
1. behaupten (als unbewiesene Äußerung aufstellen):
II. be·haup·ten* [bəˈhauptn̩] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
1. behaupten (sich durchsetzen):
Τραπεζική, χρηματική και ασφαλιστική ορολογία PONS
| ich | behaupte | 
|---|---|
| du | behauptest | 
| er/sie/es | behauptet | 
| wir | behaupten | 
| ihr | behauptet | 
| sie | behaupten | 
| ich | behauptete | 
|---|---|
| du | behauptetest | 
| er/sie/es | behauptete | 
| wir | behaupteten | 
| ihr | behauptetet | 
| sie | behaupteten | 
| ich | habe | behauptet | 
|---|---|---|
| du | hast | behauptet | 
| er/sie/es | hat | behauptet | 
| wir | haben | behauptet | 
| ihr | habt | behauptet | 
| sie | haben | behauptet | 
| ich | hatte | behauptet | 
|---|---|---|
| du | hattest | behauptet | 
| er/sie/es | hatte | behauptet | 
| wir | hatten | behauptet | 
| ihr | hattet | behauptet | 
| sie | hatten | behauptet | 
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
 
  
 