στο λεξικό PONS


I. bre·chen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçn̩] ΡΉΜΑ μεταβ +haben
2. brechen (abbrechen):
3. brechen (spaltend abbrechen):
4. brechen (nicht (mehr) einhalten):
6. brechen (niederkämpfen):
8. brechen (ablenken):
9. brechen (verletzen):
II. bre·chen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçn̩] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. brechen +sein (auseinander):
2. brechen +haben (Verbindung beenden):


Ορολογία γεωγραφίας της Ernst Klett Sprachen
ich | breche |
---|---|
du | brichst |
er/sie/es | bricht |
wir | brechen |
ihr | brecht |
sie | brechen |
ich | brach |
---|---|
du | brachst |
er/sie/es | brach |
wir | brachen |
ihr | bracht |
sie | brachen |
ich | habe | gebrochen |
---|---|---|
du | hast | gebrochen |
er/sie/es | hat | gebrochen |
wir | haben | gebrochen |
ihr | habt | gebrochen |
sie | haben | gebrochen |
ich | hatte | gebrochen |
---|---|---|
du | hattest | gebrochen |
er/sie/es | hatte | gebrochen |
wir | hatten | gebrochen |
ihr | hattet | gebrochen |
sie | hatten | gebrochen |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.