faillir [fajiʀ] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. faillir (manquer):
2. faillir (manquer à):
3. faillir seulement infin απαρχ (pécher):
I. falloir [falwaʀ] ΡΉΜΑ αμετάβ απρόσ
1. falloir (besoin):
2. falloir (devoir):
3. falloir (être probablement):
4. falloir (se produire fatalement):
5. falloir (faire absolument):
ιδιωτισμοί:
II. falloir [falwaʀ] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα απρόσ (manquer)
| je | faillis |
|---|---|
| tu | faillis |
| il/elle/on | faillit |
| nous | faillissons |
| vous | faillissez |
| ils/elles | faillissent |
| je | faillissais / faillais |
|---|---|
| tu | faillissais / faillais |
| il/elle/on | faillissait / faillait |
| nous | faillissions / faillions |
| vous | faillissiez / failliez |
| ils/elles | faillissaient / faillaient |
| je | faillis |
|---|---|
| tu | faillis |
| il/elle/on | faillit |
| nous | faillîmes |
| vous | faillîtes |
| ils/elles | faillirent |
| je | faillirai / faudrai |
|---|---|
| tu | failliras / faudras |
| il/elle/on | faillira / faudra |
| nous | faillirons / faudrons |
| vous | faillirez / faudrez |
| ils/elles | failliront / faudront |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.