Γαλλικό λεξικό Oxford-Hachette
autorisation [otɔʀizɑsjɔ̃] ΟΥΣ θηλ
1. autorisation (accord):
2. autorisation:
3. autorisation:
-
- licence βρετ
- autorisation de crédit ΧΡΗΜΑΤΟΠ
-
- autorisation de prélèvement ΕΜΠΌΡ
-
- autorisation de vol ΑΕΡΟ
-
I. autoriser [otɔʀize] ΡΉΜΑ μεταβ
1. autoriser (donner une permission):
2. autoriser (donner un droit) événement, loi:
3. autoriser (rendre possible) situation, conditions:
II. s'autoriser ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
s'autoriser αυτοπ ρήμα:
I. autorisé (autorisée) [otɔʀize] ΡΉΜΑ μετ παρακειμ
autorisé → autoriser
II. autorisé (autorisée) [otɔʀize] ΕΠΊΘ
1. autorisé (approuvé):
2. autorisé (officiel):
3. autorisé (qualifié):
I. autoriser [otɔʀize] ΡΉΜΑ μεταβ
1. autoriser (donner une permission):
2. autoriser (donner un droit) événement, loi:
3. autoriser (rendre possible) situation, conditions:
II. s'autoriser ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
s'autoriser αυτοπ ρήμα:
I. désodorisant (désodorisante) [dezɔdɔʀizɑ̃, ɑ̃t] ΕΠΊΘ
- désodorisant (désodorisante)
-
I. euphorisant (euphorisante) [øfɔʀizɑ̃, ɑ̃t] ΕΠΊΘ
II. euphorisant ΟΥΣ αρσ
euphorisant αρσ ΙΑΤΡ:
valorisant (valorisante) [valɔʀizɑ̃, ɑ̃t] ΕΠΊΘ
1. valorisant (respecté):
-
- prestige προσδιορ
2. valorisant (gratifiant):
terrorisant (terrorisante) [tɛʀɔʀizɑ̃, ɑ̃t] ΕΠΊΘ
- terrorisant (terrorisante)
-
στο λεξικό PONS
désodorisant(e) [dezɔdɔʀizɑ̃, ɑ̃t] ΕΠΊΘ
autorisé(e) [otoʀize] ΕΠΊΘ
terrorisant(e) [teʀɔʀizɑ̃, ɑ̃t] ΕΠΊΘ
autorisation [otoʀizasjɔ̃] ΟΥΣ θηλ
1. autorisation (permission):
2. autorisation ΝΟΜ:
3. autorisation (permis):
valorisant(e) [valɔʀizɑ̃, ɑ̃t] ΕΠΊΘ
dévalorisant(e) [devalɔʀizɑ̃, -ɑ̃t] ΕΠΊΘ
autoriser [otoʀize] ΡΉΜΑ μεταβ
1. autoriser (permettre, habiliter):
2. autoriser (rendre licite):
désodorisant [dezɔdɔʀizɑ̃] ΟΥΣ αρσ
désodorisant(e) [dezɔdɔʀizɑ͂, ɑ͂t] ΕΠΊΘ
dévalorisant(e) [devalɔʀizɑ͂, ɑ͂t] ΕΠΊΘ
autorisation [otoʀizasjo͂] ΟΥΣ θηλ
1. autorisation (permission):
2. autorisation ΝΟΜ:
3. autorisation (permis):
autorisé(e) [otoʀize] ΕΠΊΘ
valorisant(e) [valɔʀizɑ͂, ɑ͂t] ΕΠΊΘ
terrorisant(e) [teʀɔʀizɑ͂, ɑ͂t] ΕΠΊΘ
désodorisant [dezɔdɔʀizɑ͂] ΟΥΣ αρσ
autoriser [otoʀize] ΡΉΜΑ μεταβ
1. autoriser (permettre, habiliter):
2. autoriser (rendre licite):
| j' | autorise |
|---|---|
| tu | autorises |
| il/elle/on | autorise |
| nous | autorisons |
| vous | autorisez |
| ils/elles | autorisent |
| j' | autorisais |
|---|---|
| tu | autorisais |
| il/elle/on | autorisait |
| nous | autorisions |
| vous | autorisiez |
| ils/elles | autorisaient |
| j' | autorisai |
|---|---|
| tu | autorisas |
| il/elle/on | autorisa |
| nous | autorisâmes |
| vous | autorisâtes |
| ils/elles | autorisèrent |
| j' | autoriserai |
|---|---|
| tu | autoriseras |
| il/elle/on | autorisera |
| nous | autoriserons |
| vous | autoriserez |
| ils/elles | autoriseront |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.