στο λεξικό PONS
 
  
 Keim <-[e]s, -e> [kaim] ΟΥΣ αρσ
1. Keim ΒΟΤ (Trieb):
-  Keim
-  
2. Keim (befruchtete Eizelle):
-  Keim
-  
4. Keim μτφ (Ausgangspunkt):
5. Keim ΦΥΣ (Ausgangspunkt für einen Prozess):
-  Keim
-  
kei·men [ˈkaimən] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. keimen ΒΟΤ (Keime bilden):
 
  
 Ορολογία βιολογίας της Ernst Klett Sprachen
-  
-  Keim
| ich | keime | 
|---|---|
| du | keimst | 
| er/sie/es | keimt | 
| wir | keimen | 
| ihr | keimt | 
| sie | keimen | 
| ich | keimte | 
|---|---|
| du | keimtest | 
| er/sie/es | keimte | 
| wir | keimten | 
| ihr | keimtet | 
| sie | keimten | 
| ich | habe | gekeimt | 
|---|---|---|
| du | hast | gekeimt | 
| er/sie/es | hat | gekeimt | 
| wir | haben | gekeimt | 
| ihr | habt | gekeimt | 
| sie | haben | gekeimt | 
| ich | hatte | gekeimt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gekeimt | 
| er/sie/es | hatte | gekeimt | 
| wir | hatten | gekeimt | 
| ihr | hattet | gekeimt | 
| sie | hatten | gekeimt | 
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
