στο λεξικό PONS
kei·men [ˈkaimən] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. keimen ΒΟΤ (Keime bilden):
Keim <-[e]s, -e> [kaim] ΟΥΣ αρσ
4. Keim μτφ (Ausgangspunkt):
Ορολογία βιολογίας της Ernst Klett Sprachen
| ich | keime |
|---|---|
| du | keimst |
| er/sie/es | keimt |
| wir | keimen |
| ihr | keimt |
| sie | keimen |
| ich | keimte |
|---|---|
| du | keimtest |
| er/sie/es | keimte |
| wir | keimten |
| ihr | keimtet |
| sie | keimten |
| ich | habe | gekeimt |
|---|---|---|
| du | hast | gekeimt |
| er/sie/es | hat | gekeimt |
| wir | haben | gekeimt |
| ihr | habt | gekeimt |
| sie | haben | gekeimt |
| ich | hatte | gekeimt |
|---|---|---|
| du | hattest | gekeimt |
| er/sie/es | hatte | gekeimt |
| wir | hatten | gekeimt |
| ihr | hattet | gekeimt |
| sie | hatten | gekeimt |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.