Γαλλικό λεξικό Oxford-Hachette
contre-interrogatoire <πλ contre-interrogatoires>, contrinterrogatoire <πλ contrinterrogatoires> [kɔ̃tʀɛ̃teʀɔɡatwaʀ] ΟΥΣ αρσ
interrogatoire [ɛ̃tɛʀɔɡatwaʀ] ΟΥΣ αρσ
I. interroga|teur (interrogatrice) [ɛ̃tɛʀɔɡatœʀ, tʀis] ΕΠΊΘ
interrogateur regard, ton:
- interrogateur (interrogatrice)
-
II. interroga|teur (interrogatrice) [ɛ̃tɛʀɔɡatœʀ, tʀis] ΟΥΣ αρσ (θηλ)
interrogation [ɛ̃tɛʀɔɡasjɔ̃] ΟΥΣ θηλ
1. interrogation (de témoin, soi-même):
-
- questioning (sur about)
2. interrogation ΓΛΩΣΣ:
3. interrogation ΣΧΟΛ:
4. interrogation Η/Υ:
interrogat|if (interrogative) [ɛ̃tɛʀɔɡatif, iv] ΕΠΊΘ ΓΛΩΣΣ
rogatoire [ʀɔɡatwaʀ] ΕΠΊΘ
- commission rogatoire ΝΟΜ
-
dérogatoire [deʀɔɡatwaʀ] ΕΠΊΘ
I. interroger [ɛ̃tɛʀɔʒe] ΡΉΜΑ μεταβ
1. interroger (questionner):
2. interroger (consulter):
- interroger ordinateur
-
3. interroger ΣΧΟΛ professeur:
- interroger élève
-
interrogeable [ɛ̃tɛʀɔʒabl] ΕΠΊΘ
obligatoire [ɔbliɡatwaʀ] ΕΠΊΘ
1. obligatoire κυριολ:
2. obligatoire (inévitable):
στο λεξικό PONS
contre-interrogatoire [kɔ̃tʀɛ̃tɛʀɔgatwaʀ] ΟΥΣ αρσ
interrogatoire [ɛ̃teʀɔgatwaʀ] ΟΥΣ αρσ (de la police)
I. interrogateur (-trice) [ɛ̃teʀɔgatœʀ, -tʀis] ΕΠΊΘ
- interrogateur (-trice)
-
II. interrogateur (-trice) [ɛ̃teʀɔgatœʀ, -tʀis] ΟΥΣ αρσ, θηλ
- interrogateur (-trice)
-
interrogatif (-ive) [ɛ̃teʀɔgatif, -iv] ΕΠΊΘ
1. interrogatif air, regard:
- interrogatif (-ive)
-
2. interrogatif ΓΛΩΣΣ:
- interrogatif (-ive)
-
interrogative [ɛ̃teʀɔgativ] ΟΥΣ θηλ
interrogatif [ɛ̃teʀɔgatif] ΟΥΣ αρσ
interrogation [ɛ̃teʀɔgasjɔ̃] ΟΥΣ θηλ
1. interrogation (question):
2. interrogation ΣΧΟΛ:
3. interrogation (action de questionner):
I. interroger [ɛ̃teʀɔʒe] ΡΉΜΑ μεταβ
1. interroger (questionner):
2. interroger (consulter):
- interroger banque de données, répondeur
-
3. interroger (examiner):
- interroger conscience
-
II. interroger [ɛ̃teʀɔʒe] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
- s'interroger sur qn/qc
-
ininterrompu(e) [inɛ̃teʀɔ̃py] ΕΠΊΘ
contre-interrogatoire [ko͂tʀɛ͂tɛʀɔgatwaʀ] ΟΥΣ αρσ
interrogatoire [ɛ͂teʀɔgatwaʀ] ΟΥΣ αρσ (de la police)
I. interrogateur (-trice) [ɛ͂teʀɔgatœʀ, -tʀis] ΕΠΊΘ
- interrogateur (-trice)
-
II. interrogateur (-trice) [ɛ͂teʀɔgatœʀ, -tʀis] ΟΥΣ αρσ, θηλ
- interrogateur (-trice)
-
interrogation [ɛ͂teʀɔgasjo͂] ΟΥΣ θηλ
1. interrogation (question):
2. interrogation ΣΧΟΛ:
3. interrogation (action de questionner):
interrogatif [ɛ͂teʀɔgatif] ΟΥΣ αρσ
interrogatif (-ive) [ɛ͂teʀɔgatif, -iv] ΕΠΊΘ
1. interrogatif air, regard:
- interrogatif (-ive)
-
2. interrogatif ΓΛΩΣΣ:
- interrogatif (-ive)
-
interrogative [ɛ͂teʀɔgativ] ΟΥΣ θηλ
I. interroger [ɛ͂teʀɔʒe] ΡΉΜΑ μεταβ
1. interroger (questionner):
2. interroger (consulter):
- interroger banque de données, répondeur
-
3. interroger (examiner):
- interroger conscience
-
II. interroger [ɛ͂teʀɔʒe] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
- s'interroger sur qn/qc
-
ininterrompu(e) [inɛ͂teʀo͂py] ΕΠΊΘ
| j' | interroge |
|---|---|
| tu | interroges |
| il/elle/on | interroge |
| nous | interrogeons |
| vous | interrogez |
| ils/elles | interrogent |
| j' | interrogeais |
|---|---|
| tu | interrogeais |
| il/elle/on | interrogeait |
| nous | interrogions |
| vous | interrogiez |
| ils/elles | interrogeaient |
| j' | interrogeai |
|---|---|
| tu | interrogeas |
| il/elle/on | interrogea |
| nous | interrogeâmes |
| vous | interrogeâtes |
| ils/elles | interrogèrent |
| j' | interrogerai |
|---|---|
| tu | interrogeras |
| il/elle/on | interrogera |
| nous | interrogerons |
| vous | interrogerez |
| ils/elles | interrogeront |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
Μονόγλωσσα παραδείγματα (μη ελεγχόμενα από το λεξικογραφικό τμήμα)
Αναζήτηση στο λεξικό
- linguiste
- linguistique
- linguistiquement
- liniment
- lino
- linterrogatoire
- lion
- lionceau
- lionne
- lipase
- lipide