I. aus·ge·schla·gen ΡΉΜΑ
ausgeschlagen μετ παρακειμ: ausschlagen
I. aus|schla·gen ανώμ ΡΉΜΑ μεταβ +haben
1. ausschlagen (ablehnen):
2. ausschlagen (auskleiden):
- etw mit etw δοτ ausschlagen
-
3. ausschlagen (herausschlagen):
- jdm etw ausschlagen
-
- jdm etw ausschlagen Huf a.
-
4. ausschlagen (löschen):
5. ausschlagen ιδιωμ (ausschütteln):
- etw ausschlagen Staubtuch, Wäsche
-
II. aus|schla·gen ανώμ ΡΉΜΑ αμετάβ
1. ausschlagen +haben (los-, zuschlagen):
2. ausschlagen +sein o haben:
3. ausschlagen +sein o haben (sprießen):
I. aus|schla·gen ανώμ ΡΉΜΑ μεταβ +haben
1. ausschlagen (ablehnen):
2. ausschlagen (auskleiden):
- etw mit etw δοτ ausschlagen
-
3. ausschlagen (herausschlagen):
- jdm etw ausschlagen
-
- jdm etw ausschlagen Huf a.
-
4. ausschlagen (löschen):
5. ausschlagen ιδιωμ (ausschütteln):
- etw ausschlagen Staubtuch, Wäsche
-
II. aus|schla·gen ανώμ ΡΉΜΑ αμετάβ
1. ausschlagen +haben (los-, zuschlagen):
2. ausschlagen +sein o haben:
3. ausschlagen +sein o haben (sprießen):
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.