I. aus|schla·gen ανώμ ΡΉΜΑ μεταβ +haben
1. ausschlagen (ablehnen):
3. ausschlagen (herausschlagen):
4. ausschlagen (löschen):
II. aus|schla·gen ανώμ ΡΉΜΑ αμετάβ
1. ausschlagen +haben (los-, zuschlagen):
2. ausschlagen +sein o haben:
3. ausschlagen +sein o haben (sprießen):
- die Nachlassverwaltung ausschlagen
-
-
- CH a. ausschlagen
| ich | schlage | aus |
|---|---|---|
| du | schlägst | aus |
| er/sie/es | schlägt | aus |
| wir | schlagen | aus |
| ihr | schlagt | aus |
| sie | schlagen | aus |
| ich | schlug | aus |
|---|---|---|
| du | schlugst | aus |
| er/sie/es | schlug | aus |
| wir | schlugen | aus |
| ihr | schlugt | aus |
| sie | schlugen | aus |
| ich | habe | ausgeschlagen |
|---|---|---|
| du | hast | ausgeschlagen |
| er/sie/es | hat | ausgeschlagen |
| wir | haben | ausgeschlagen |
| ihr | habt | ausgeschlagen |
| sie | haben | ausgeschlagen |
| ich | hatte | ausgeschlagen |
|---|---|---|
| du | hattest | ausgeschlagen |
| er/sie/es | hatte | ausgeschlagen |
| wir | hatten | ausgeschlagen |
| ihr | hattet | ausgeschlagen |
| sie | hatten | ausgeschlagen |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.