höchst [høːçst, høːkst] ΕΠΊΡΡ (überaus)
I. hoch <προσδιορ hohe(r, s), höher, höchste> [hoːx] ΕΠΊΘ
1. hoch (räumlich):
3. hoch ΜΑΘ:
4. hoch (beträchtlich, erheblich):
6. hoch (bedeutend):
II. hoch <προσδιορ hohe(r, s), höher, höchstehöher, am höchsten> [hoːx] ΕΠΊΡΡ
1. hoch (nach oben):
2. hoch (in großer Höhe):
4. hoch (sehr):
6. hoch (große Summen betreffend):
7. hoch (weit):
8. hoch οικ (nach Norden):
ιδιωτισμοί:
I. höchste(r, s) ΕΠΊΘ υπερθ von hoch
2. höchste(r, s) (von größtem Ausmaß):
3. höchste(r, s) (von größter Wichtigkeit):
II. höchste(r, s) ΕΠΊΡΡ
1. höchste(r, s) (in größter Höhe):
I. hoch <προσδιορ hohe(r, s), höher, höchste> [hoːx] ΕΠΊΘ
1. hoch (räumlich):
3. hoch ΜΑΘ:
4. hoch (beträchtlich, erheblich):
6. hoch (bedeutend):
II. hoch <προσδιορ hohe(r, s), höher, höchstehöher, am höchsten> [hoːx] ΕΠΊΡΡ
1. hoch (nach oben):
2. hoch (in großer Höhe):
4. hoch (sehr):
6. hoch (große Summen betreffend):
7. hoch (weit):
8. hoch οικ (nach Norden):
ιδιωτισμοί:
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.