PONS γαλλικά ↔ αγγλικά Μεταφραστής

Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.

Προσθήκη λήμματος

Μονόγλωσσα παραδείγματα (μη ελεγχόμενα από το λεξικογραφικό τμήμα)

L'œuf est marqué d'un point d'interrogation et ne contient aucun chara.

fr.wikipedia.org

La dernière interrogation, le seconde place montante, trouve sa réponse à l'occasion de l'ultime journée.

fr.wikipedia.org

La présence du point d'interrogation dans le titre installe un climat d'incertitude.

fr.wikipedia.org

Sa portée est beaucoup plus importante que celle du radar primaire, étant donné que l'interrogation et la réponse n'ont que la distance aller à parcourir.

fr.wikipedia.org

Les jeunes en formation professionnelle, jeunes avec moins d’opportunités, étudiants et jeunes professionnels sont tous confrontés à cette même interrogation sur leur futur professionnel.

fr.wikipedia.org

Πώς θα θέλατε να χρησιμοποιείτε το PONS.com;

PONS με διαφημίσεις

PONS Pur

Γαλλικό λεξικό Oxford-Hachette

I. interrompre [ɛ̃teʀɔ̃pʀ] ΡΉΜΑ μεταβ

1. interrompre (momentanément):

2. interrompre (définitivement) maladie, événement:

3. interrompre (couper la parole à):

II. s'interrompre ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα

1. s'interrompre (soi-même):

2. s'interrompre (l'un l'autre):

3. s'interrompre (s'arrêter):

ininterrompu (ininterrompue) [inɛ̃tɛʀɔ̃py] ΕΠΊΘ

1. ininterrompu (continu dans le temps):

2. ininterrompu (continu dans l'espace):

contre-interrogatoire <πλ contre-interrogatoires>, contrinterrogatoire <πλ contrinterrogatoires> [kɔ̃tʀɛ̃teʀɔɡatwaʀ] ΟΥΣ αρσ

I. corrompre [kɔʀɔ̃pʀ] ΡΉΜΑ μεταβ

1. corrompre (soudoyer):

2. corrompre (pervertir):

II. se corrompre ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα

se corrompre αυτοπ ρήμα mœurs, jeunesse:

I. interroga|teur (interrogatrice) [ɛ̃tɛʀɔɡatœʀ, tʀis] ΕΠΊΘ

interrogateur regard, ton:

II. interroga|teur (interrogatrice) [ɛ̃tɛʀɔɡatœʀ, tʀis] ΟΥΣ αρσ (θηλ)

I. interroger [ɛ̃tɛʀɔʒe] ΡΉΜΑ μεταβ

1. interroger (questionner):

2. interroger (consulter):

3. interroger ΣΧΟΛ professeur:

II. s'interroger ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα

s'interroger αυτοπ ρήμα:

interrogeable [ɛ̃tɛʀɔʒabl] ΕΠΊΘ

interrogation [ɛ̃tɛʀɔɡasjɔ̃] ΟΥΣ θηλ

1. interrogation (de témoin, soi-même):

2. interrogation ΓΛΩΣΣ:

3. interrogation ΣΧΟΛ:

4. interrogation Η/Υ:

interrogat|if (interrogative) [ɛ̃tɛʀɔɡatif, iv] ΕΠΊΘ ΓΛΩΣΣ

interrogatoire [ɛ̃tɛʀɔɡatwaʀ] ΟΥΣ αρσ

στο λεξικό PONS

I. interrompre [ɛ̃teʀɔ̃pʀ] ανώμ ΡΉΜΑ μεταβ

1. interrompre (couper la parole, déranger):

2. interrompre (arrêter):

II. interrompre [ɛ̃teʀɔ̃pʀ] ανώμ ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα

ininterrompu(e) [inɛ̃teʀɔ̃py] ΕΠΊΘ

contre-interrogatoire [kɔ̃tʀɛ̃tɛʀɔgatwaʀ] ΟΥΣ αρσ

corrompre [kɔʀɔ̃pʀ] ΡΉΜΑ μεταβ ανώμ (acheter)

I. interrogateur (-trice) [ɛ̃teʀɔgatœʀ, -tʀis] ΕΠΊΘ

II. interrogateur (-trice) [ɛ̃teʀɔgatœʀ, -tʀis] ΟΥΣ αρσ, θηλ

I. interroger [ɛ̃teʀɔʒe] ΡΉΜΑ μεταβ

1. interroger (questionner):

2. interroger (consulter):

3. interroger (examiner):

II. interroger [ɛ̃teʀɔʒe] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα

interrogatoire [ɛ̃teʀɔgatwaʀ] ΟΥΣ αρσ (de la police)

interro ΟΥΣ θηλ οικ

interrogatif (-ive) [ɛ̃teʀɔgatif, -iv] ΕΠΊΘ

1. interrogatif air, regard:

2. interrogatif ΓΛΩΣΣ:

interrogeable [ɛ̃teʀɔʒabl] ΕΠΊΘ

I. interrompre [ɛ͂teʀo͂pʀ] ανώμ ΡΉΜΑ μεταβ

1. interrompre (couper la parole, déranger):

2. interrompre (arrêter):

II. interrompre [ɛ͂teʀo͂pʀ] ανώμ ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα

interrompre s'interrompre:

ininterrompu(e) [inɛ͂teʀo͂py] ΕΠΊΘ

contre-interrogatoire [ko͂tʀɛ͂tɛʀɔgatwaʀ] ΟΥΣ αρσ

corrompre [kɔʀo͂pʀ] ΡΉΜΑ μεταβ ανώμ (acheter)

I. interroger [ɛ͂teʀɔʒe] ΡΉΜΑ μεταβ

1. interroger (questionner):

2. interroger (consulter):

3. interroger (examiner):

II. interroger [ɛ͂teʀɔʒe] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα

I. interrogateur (-trice) [ɛ͂teʀɔgatœʀ, -tʀis] ΕΠΊΘ

II. interrogateur (-trice) [ɛ͂teʀɔgatœʀ, -tʀis] ΟΥΣ αρσ, θηλ

interrogation [ɛ͂teʀɔgasjo͂] ΟΥΣ θηλ

1. interrogation (question):

2. interrogation ΣΧΟΛ:

3. interrogation (action de questionner):

interrogatif [ɛ͂teʀɔgatif] ΟΥΣ αρσ

interro ΟΥΣ θηλ οικ