Γαλλικό λεξικό Oxford-Hachette
I. interrompre [ɛ̃teʀɔ̃pʀ] ΡΉΜΑ μεταβ
1. interrompre (momentanément):
2. interrompre (définitivement) maladie, événement:
3. interrompre (couper la parole à):
- interrompre interlocuteur
-
ininterrompu (ininterrompue) [inɛ̃tɛʀɔ̃py] ΕΠΊΘ
1. ininterrompu (continu dans le temps):
2. ininterrompu (continu dans l'espace):
contre-interrogatoire <πλ contre-interrogatoires>, contrinterrogatoire <πλ contrinterrogatoires> [kɔ̃tʀɛ̃teʀɔɡatwaʀ] ΟΥΣ αρσ
I. interroga|teur (interrogatrice) [ɛ̃tɛʀɔɡatœʀ, tʀis] ΕΠΊΘ
interrogateur regard, ton:
- interrogateur (interrogatrice)
-
II. interroga|teur (interrogatrice) [ɛ̃tɛʀɔɡatœʀ, tʀis] ΟΥΣ αρσ (θηλ)
I. interroger [ɛ̃tɛʀɔʒe] ΡΉΜΑ μεταβ
1. interroger (questionner):
2. interroger (consulter):
- interroger ordinateur
-
3. interroger ΣΧΟΛ professeur:
- interroger élève
-
interrogeable [ɛ̃tɛʀɔʒabl] ΕΠΊΘ
interrogation [ɛ̃tɛʀɔɡasjɔ̃] ΟΥΣ θηλ
1. interrogation (de témoin, soi-même):
-
- questioning (sur about)
2. interrogation ΓΛΩΣΣ:
3. interrogation ΣΧΟΛ:
4. interrogation Η/Υ:
interrogat|if (interrogative) [ɛ̃tɛʀɔɡatif, iv] ΕΠΊΘ ΓΛΩΣΣ
interrogatoire [ɛ̃tɛʀɔɡatwaʀ] ΟΥΣ αρσ
στο λεξικό PONS
ininterrompu(e) [inɛ̃teʀɔ̃py] ΕΠΊΘ
I. interrompre [ɛ̃teʀɔ̃pʀ] ανώμ ΡΉΜΑ μεταβ
1. interrompre (couper la parole, déranger):
2. interrompre (arrêter):
contre-interrogatoire [kɔ̃tʀɛ̃tɛʀɔgatwaʀ] ΟΥΣ αρσ
I. interrogateur (-trice) [ɛ̃teʀɔgatœʀ, -tʀis] ΕΠΊΘ
- interrogateur (-trice)
-
II. interrogateur (-trice) [ɛ̃teʀɔgatœʀ, -tʀis] ΟΥΣ αρσ, θηλ
- interrogateur (-trice)
-
I. interroger [ɛ̃teʀɔʒe] ΡΉΜΑ μεταβ
1. interroger (questionner):
2. interroger (consulter):
- interroger banque de données, répondeur
-
3. interroger (examiner):
- interroger conscience
-
II. interroger [ɛ̃teʀɔʒe] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
- s'interroger sur qn/qc
-
interrogatoire [ɛ̃teʀɔgatwaʀ] ΟΥΣ αρσ (de la police)
interrogatif (-ive) [ɛ̃teʀɔgatif, -iv] ΕΠΊΘ
1. interrogatif air, regard:
- interrogatif (-ive)
-
2. interrogatif ΓΛΩΣΣ:
- interrogatif (-ive)
-
interrogative [ɛ̃teʀɔgativ] ΟΥΣ θηλ
ininterrompu(e) [inɛ͂teʀo͂py] ΕΠΊΘ
I. interrompre [ɛ͂teʀo͂pʀ] ανώμ ΡΉΜΑ μεταβ
1. interrompre (couper la parole, déranger):
2. interrompre (arrêter):
contre-interrogatoire [ko͂tʀɛ͂tɛʀɔgatwaʀ] ΟΥΣ αρσ
I. interroger [ɛ͂teʀɔʒe] ΡΉΜΑ μεταβ
1. interroger (questionner):
2. interroger (consulter):
- interroger banque de données, répondeur
-
3. interroger (examiner):
- interroger conscience
-
II. interroger [ɛ͂teʀɔʒe] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
- s'interroger sur qn/qc
-
I. interrogateur (-trice) [ɛ͂teʀɔgatœʀ, -tʀis] ΕΠΊΘ
- interrogateur (-trice)
-
II. interrogateur (-trice) [ɛ͂teʀɔgatœʀ, -tʀis] ΟΥΣ αρσ, θηλ
- interrogateur (-trice)
-
interrogation [ɛ͂teʀɔgasjo͂] ΟΥΣ θηλ
1. interrogation (question):
2. interrogation ΣΧΟΛ:
3. interrogation (action de questionner):
interrogatif [ɛ͂teʀɔgatif] ΟΥΣ αρσ
interrogatoire [ɛ͂teʀɔgatwaʀ] ΟΥΣ αρσ (de la police)
| j' | interromps |
|---|---|
| tu | interromps |
| il/elle/on | interrompt |
| nous | interrompons |
| vous | interrompez |
| ils/elles | interrompent |
| j' | interrompais |
|---|---|
| tu | interrompais |
| il/elle/on | interrompait |
| nous | interrompions |
| vous | interrompiez |
| ils/elles | interrompaient |
| j' | interrompis |
|---|---|
| tu | interrompis |
| il/elle/on | interrompit |
| nous | interrompîmes |
| vous | interrompîtes |
| ils/elles | interrompirent |
| j' | interromprai |
|---|---|
| tu | interrompras |
| il/elle/on | interrompra |
| nous | interromprons |
| vous | interromprez |
| ils/elles | interrompront |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
Μονόγλωσσα παραδείγματα (μη ελεγχόμενα από το λεξικογραφικό τμήμα)
Αναζήτηση στο λεξικό
- linguiste
- linguistique
- linguistiquement
- liniment
- lino
- linterromps
- lion
- lionceau
- lionne
- lipase
- lipide