ver·trau·en* ΡΉΜΑ αμετάβ
2. vertrauen (sich fest verlassen):
ver·traut ΕΠΊΘ
1. vertraut (wohlbekannt):
Ver·trau·en <-s> ΟΥΣ ουδ kein πλ
| ich | vertraue |
|---|---|
| du | vertraust |
| er/sie/es | vertraut |
| wir | vertrauen |
| ihr | vertraut |
| sie | vertrauen |
| ich | vertraute |
|---|---|
| du | vertrautest |
| er/sie/es | vertraute |
| wir | vertrauten |
| ihr | vertrautet |
| sie | vertrauten |
| ich | habe | vertraut |
|---|---|---|
| du | hast | vertraut |
| er/sie/es | hat | vertraut |
| wir | haben | vertraut |
| ihr | habt | vertraut |
| sie | haben | vertraut |
| ich | hatte | vertraut |
|---|---|---|
| du | hattest | vertraut |
| er/sie/es | hatte | vertraut |
| wir | hatten | vertraut |
| ihr | hattet | vertraut |
| sie | hatten | vertraut |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.