I. kna·cken [ˈknakn̩] ΡΉΜΑ μεταβ
3. knacken οικ (in etw eindringen):
II. kna·cken [ˈknakn̩] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. knacken (Knacklaut von sich geben):
2. knacken (Knackgeräusche machen):
3. knacken οικ (schlafen):
 
 | ich | knacke | 
|---|---|
| du | knackst | 
| er/sie/es | knackt | 
| wir | knacken | 
| ihr | knackt | 
| sie | knacken | 
| ich | knackte | 
|---|---|
| du | knacktest | 
| er/sie/es | knackte | 
| wir | knackten | 
| ihr | knacktet | 
| sie | knackten | 
| ich | habe | geknackt | 
|---|---|---|
| du | hast | geknackt | 
| er/sie/es | hat | geknackt | 
| wir | haben | geknackt | 
| ihr | habt | geknackt | 
| sie | haben | geknackt | 
| ich | hatte | geknackt | 
|---|---|---|
| du | hattest | geknackt | 
| er/sie/es | hatte | geknackt | 
| wir | hatten | geknackt | 
| ihr | hattet | geknackt | 
| sie | hatten | geknackt | 
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.