fin [fɛ͂] ΟΥΣ θηλ
II. fin [fɛ͂]
I. fin(e) [fɛ͂, fin] ΕΠΊΘ
1. fin (↔ épais):
2. fin (gracieux):
3. fin:
4. fin (subtil):
- fin(e) personne
-
- fin(e) humour, nuance, odorat
-
- fin(e) esprit, observation
-
- fin(e) allusion
-
- fin(e) plaisanterie, remarque
-
- fin(e) sourire
-
5. fin πρόθεμα (très habile):
6. fin καναδ (aimable, gentil):
- fin(e)
-
- fin(e)
-
mi-fin <mi-fins> [mifɛ͂] ΕΠΊΘ
- mi-fin
-
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.