I. chien [ʃjɛ͂] ΕΠΊΘ αμετάβλ (avare)
II. chien [ʃjɛ͂] ΟΥΣ αρσ
1. chien (animal):
2. chien (pièce coudée):
- chien d'un fusil
- Hahn αρσ
- chien d'un fusil
- Schlaghebel αρσ
ιδιωτισμοί:
III. chien [ʃjɛ͂]
- chien d'appartement
- Haushund αρσ
- chien d'arrêt
- Vorstehhund αρσ
- chien d'arrêt
-
- chien d'avalanche
- Lawinensuchhund αρσ
- chien d'aveugle
- Blindenhund αρσ
-
- Schäferhund αρσ
-
- Schlaghebel αρσ
-
- Schlittenhund αρσ
chien ΟΥΣ
chien ΟΥΣ
chien-chien <chiens-chiens> [ʃjɛ͂ʃjɛ͂] ΟΥΣ αρσ ειρων οικ
- chien-chien
- Schoßhündchen ουδ
maitre-chienNO <maitres-chiens> [mɛtʀəʃjɛ͂], maître-chienOT <maîtres-chiens> ΟΥΣ αρσ
- maitre-chien
-
pisse-chien ΟΥΣ
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.