kriechen <kroch, gekrochen> [kriːçən] ΡΉΜΑ αμετάβ
3. kriechen +sein (langsam vergehen):
| ich | krieche |
|---|---|
| du | kriechst |
| er/sie/es | kriecht |
| wir | kriechen |
| ihr | kriecht |
| sie | kriechen |
| ich | kroch |
|---|---|
| du | krochst |
| er/sie/es | kroch |
| wir | krochen |
| ihr | krocht |
| sie | krochen |
| ich | bin | gekrochen |
|---|---|---|
| du | bist | gekrochen |
| er/sie/es | ist | gekrochen |
| wir | sind | gekrochen |
| ihr | seid | gekrochen |
| sie | sind | gekrochen |
| ich | war | gekrochen |
|---|---|---|
| du | warst | gekrochen |
| er/sie/es | war | gekrochen |
| wir | waren | gekrochen |
| ihr | wart | gekrochen |
| sie | waren | gekrochen |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.