Γαλλικό λεξικό Oxford-Hachette
objurgations [ɔbʒyʀɡasjɔ̃] ΟΥΣ θηλ πλ
1. objurgations (reproches):
2. objurgations (prières):
contre-interrogatoire <πλ contre-interrogatoires>, contrinterrogatoire <πλ contrinterrogatoires> [kɔ̃tʀɛ̃teʀɔɡatwaʀ] ΟΥΣ αρσ
interrogation [ɛ̃tɛʀɔɡasjɔ̃] ΟΥΣ θηλ
1. interrogation (de témoin, soi-même):
-
- questioning (sur about)
2. interrogation ΓΛΩΣΣ:
3. interrogation ΣΧΟΛ:
4. interrogation Η/Υ:
interrogat|if (interrogative) [ɛ̃tɛʀɔɡatif, iv] ΕΠΊΘ ΓΛΩΣΣ
I. interroga|teur (interrogatrice) [ɛ̃tɛʀɔɡatœʀ, tʀis] ΕΠΊΘ
interrogateur regard, ton:
- interrogateur (interrogatrice)
-
II. interroga|teur (interrogatrice) [ɛ̃tɛʀɔɡatœʀ, tʀis] ΟΥΣ αρσ (θηλ)
interrogatoire [ɛ̃tɛʀɔɡatwaʀ] ΟΥΣ αρσ
I. interroger [ɛ̃tɛʀɔʒe] ΡΉΜΑ μεταβ
1. interroger (questionner):
2. interroger (consulter):
- interroger ordinateur
-
3. interroger ΣΧΟΛ professeur:
- interroger élève
-
abrogation [abʀɔɡasjɔ̃] ΟΥΣ θηλ
interrogeable [ɛ̃tɛʀɔʒabl] ΕΠΊΘ
prorogation [pʀɔʀɔɡasjɔ̃] ΟΥΣ θηλ
1. prorogation:
2. prorogation (de session, d'assemblée):
στο λεξικό PONS
contre-interrogatoire [kɔ̃tʀɛ̃tɛʀɔgatwaʀ] ΟΥΣ αρσ
interrogation [ɛ̃teʀɔgasjɔ̃] ΟΥΣ θηλ
1. interrogation (question):
2. interrogation ΣΧΟΛ:
3. interrogation (action de questionner):
interrogatif (-ive) [ɛ̃teʀɔgatif, -iv] ΕΠΊΘ
1. interrogatif air, regard:
- interrogatif (-ive)
-
2. interrogatif ΓΛΩΣΣ:
- interrogatif (-ive)
-
interrogative [ɛ̃teʀɔgativ] ΟΥΣ θηλ
interrogatif [ɛ̃teʀɔgatif] ΟΥΣ αρσ
I. interrogateur (-trice) [ɛ̃teʀɔgatœʀ, -tʀis] ΕΠΊΘ
- interrogateur (-trice)
-
II. interrogateur (-trice) [ɛ̃teʀɔgatœʀ, -tʀis] ΟΥΣ αρσ, θηλ
- interrogateur (-trice)
-
interrogatoire [ɛ̃teʀɔgatwaʀ] ΟΥΣ αρσ (de la police)
I. interroger [ɛ̃teʀɔʒe] ΡΉΜΑ μεταβ
1. interroger (questionner):
2. interroger (consulter):
- interroger banque de données, répondeur
-
3. interroger (examiner):
- interroger conscience
-
II. interroger [ɛ̃teʀɔʒe] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
- s'interroger sur qn/qc
-
prorogation [pʀɔʀɔgasjɔ̃] ΟΥΣ θηλ
1. prorogation (prolongation):
2. prorogation (report):
contre-interrogatoire [ko͂tʀɛ͂tɛʀɔgatwaʀ] ΟΥΣ αρσ
interrogation [ɛ͂teʀɔgasjo͂] ΟΥΣ θηλ
1. interrogation (question):
2. interrogation ΣΧΟΛ:
3. interrogation (action de questionner):
interrogatif [ɛ͂teʀɔgatif] ΟΥΣ αρσ
interrogatif (-ive) [ɛ͂teʀɔgatif, -iv] ΕΠΊΘ
1. interrogatif air, regard:
- interrogatif (-ive)
-
2. interrogatif ΓΛΩΣΣ:
- interrogatif (-ive)
-
interrogative [ɛ͂teʀɔgativ] ΟΥΣ θηλ
I. interrogateur (-trice) [ɛ͂teʀɔgatœʀ, -tʀis] ΕΠΊΘ
- interrogateur (-trice)
-
II. interrogateur (-trice) [ɛ͂teʀɔgatœʀ, -tʀis] ΟΥΣ αρσ, θηλ
- interrogateur (-trice)
-
interrogatoire [ɛ͂teʀɔgatwaʀ] ΟΥΣ αρσ (de la police)
I. interroger [ɛ͂teʀɔʒe] ΡΉΜΑ μεταβ
1. interroger (questionner):
2. interroger (consulter):
- interroger banque de données, répondeur
-
3. interroger (examiner):
- interroger conscience
-
II. interroger [ɛ͂teʀɔʒe] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
- s'interroger sur qn/qc
-
prorogation [pʀɔʀɔgasjo͂] ΟΥΣ θηλ
1. prorogation (prolongation):
2. prorogation (report):
Λεξιλόγιο τεχνολογίας ψύξης της GEA
homologation
| j' | interroge |
|---|---|
| tu | interroges |
| il/elle/on | interroge |
| nous | interrogeons |
| vous | interrogez |
| ils/elles | interrogent |
| j' | interrogeais |
|---|---|
| tu | interrogeais |
| il/elle/on | interrogeait |
| nous | interrogions |
| vous | interrogiez |
| ils/elles | interrogeaient |
| j' | interrogeai |
|---|---|
| tu | interrogeas |
| il/elle/on | interrogea |
| nous | interrogeâmes |
| vous | interrogeâtes |
| ils/elles | interrogèrent |
| j' | interrogerai |
|---|---|
| tu | interrogeras |
| il/elle/on | interrogera |
| nous | interrogerons |
| vous | interrogerez |
| ils/elles | interrogeront |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.