I. win·ken <winkt, winkte, gewinkt [o. ιδιωμ gewunken]> [ˈvɪŋkn̩] ΡΉΜΑ αμετάβ
2. winken (wedeln):
3. winken (Handzeichen zum Näherkommen geben):
| ich | winke |
|---|---|
| du | winkst |
| er/sie/es | winkt |
| wir | winken |
| ihr | winkt |
| sie | winken |
| ich | winkte |
|---|---|
| du | winktest |
| er/sie/es | winkte |
| wir | winkten |
| ihr | winktet |
| sie | winkten |
| ich | habe | gewinkt / ιδιωμ gewunken |
|---|---|---|
| du | hast | gewinkt / ιδιωμ gewunken |
| er/sie/es | hat | gewinkt / ιδιωμ gewunken |
| wir | haben | gewinkt / ιδιωμ gewunken |
| ihr | habt | gewinkt / ιδιωμ gewunken |
| sie | haben | gewinkt / ιδιωμ gewunken |
| ich | hatte | gewinkt / ιδιωμ gewunken |
|---|---|---|
| du | hattest | gewinkt / ιδιωμ gewunken |
| er/sie/es | hatte | gewinkt / ιδιωμ gewunken |
| wir | hatten | gewinkt / ιδιωμ gewunken |
| ihr | hattet | gewinkt / ιδιωμ gewunken |
| sie | hatten | gewinkt / ιδιωμ gewunken |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.