münden [ˈmʏndən] ΡΉΜΑ αμετάβ +haben o sein
Mund <-[e]s, Münder> [munt, Plː ˈmʏndɐ] ΟΥΣ αρσ
1. Mund:
2. Mund οικ (Mundwerk):
ιδιωτισμοί:
| ich | munde |
|---|---|
| du | mundest |
| er/sie/es | mundet |
| wir | munden |
| ihr | mundet |
| sie | munden |
| ich | mundete |
|---|---|
| du | mundetest |
| er/sie/es | mundete |
| wir | mundeten |
| ihr | mundetet |
| sie | mundeten |
| ich | habe | gemundet |
|---|---|---|
| du | hast | gemundet |
| er/sie/es | hat | gemundet |
| wir | haben | gemundet |
| ihr | habt | gemundet |
| sie | haben | gemundet |
| ich | hatte | gemundet |
|---|---|---|
| du | hattest | gemundet |
| er/sie/es | hatte | gemundet |
| wir | hatten | gemundet |
| ihr | hattet | gemundet |
| sie | hatten | gemundet |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.