sin·nen <sinnt, sann, gesonnen> [ˈzɪnən] ΡΉΜΑ αμετάβ τυπικ
1. sinnen (nachgrübeln):
-
- sinnend
| ich | sinne |
|---|---|
| du | sinnst |
| er/sie/es | sinnt |
| wir | sinnen |
| ihr | sinnt |
| sie | sinnen |
| ich | sann |
|---|---|
| du | sannst |
| er/sie/es | sann |
| wir | sannen |
| ihr | sannt |
| sie | sannen |
| ich | habe | gesonnen |
|---|---|---|
| du | hast | gesonnen |
| er/sie/es | hat | gesonnen |
| wir | haben | gesonnen |
| ihr | habt | gesonnen |
| sie | haben | gesonnen |
| ich | hatte | gesonnen |
|---|---|---|
| du | hattest | gesonnen |
| er/sie/es | hatte | gesonnen |
| wir | hatten | gesonnen |
| ihr | hattet | gesonnen |
| sie | hatten | gesonnen |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.