mun·keln [ˈmʊŋkl̩n] ΡΉΜΑ μεταβ
I. dun·kel <dunkler, am dunkelsten> [ˈdʊŋkl̩] ΕΠΊΘ
2. dunkel (düster in der Farbe):
5. dunkel μειωτ (zwielichtig):
| ich | munkle / munkele |
|---|---|
| du | munkelst |
| er/sie/es | munkelt |
| wir | munkeln |
| ihr | munkelt |
| sie | munkeln |
| ich | munkelte |
|---|---|
| du | munkeltest |
| er/sie/es | munkelte |
| wir | munkelten |
| ihr | munkeltet |
| sie | munkelten |
| ich | habe | gemunkelt |
|---|---|---|
| du | hast | gemunkelt |
| er/sie/es | hat | gemunkelt |
| wir | haben | gemunkelt |
| ihr | habt | gemunkelt |
| sie | haben | gemunkelt |
| ich | hatte | gemunkelt |
|---|---|---|
| du | hattest | gemunkelt |
| er/sie/es | hatte | gemunkelt |
| wir | hatten | gemunkelt |
| ihr | hattet | gemunkelt |
| sie | hatten | gemunkelt |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.