IMPERATIVES - Αγγλικά-Γαλλικά μετάφραση

Γαλλικό λεξικό Oxford-Hachette

αγγλικά

γαλλικά

I. imperative [βρετ ɪmˈpɛrətɪv, αμερικ əmˈpɛrədɪv] ΟΥΣ

1. imperative (priority):

imperative: impératif αρσ

the first imperative is to do: l'impératif numéro un est de faire

2. imperative ΓΛΩΣΣ:

imperative: impératif αρσ

in the imperative (mood): à l'impératif

II. imperative [βρετ ɪmˈpɛrətɪv, αμερικ əmˈpɛrədɪv] ΕΠΊΘ

imperative need: urgent

imperative tone: impérieux/-ieuse

it is imperative that she write: il est impératif qu'elle écrive

it is imperative to act: il est impératif que nous agissions

categorical imperative ΟΥΣ ΦΙΛΟΣ

categorical imperative: impératif αρσ catégorique

γαλλικά

αγγλικά

impératif (impérative): imperative

il est impératif de trouver une solution rapide: it is imperative that a speedy solution be found

impérat|if (contrainte): imperative

impérat|if (de situation): imperative (de of)

impératifs économiques/budgétaires/sociaux: economic/budgetary/social imperatives

impérat|if: imperative

impératif présent/passé: present/past imperative

il faut impérativement faire: it is imperative ou absolutely necessary to do

des réformes doivent absolument être introduites: it's imperative that reforms be introduced

sans des mesures obligatoirement prises à l'échelle mondiale, l'humanité court à la catastrophe: it is imperative that measures be taken on a worldwide scale, otherwise humanity is heading for disaster

il doit absolument éviter l'alcool: it's imperative that he avoid alcohol, he really must avoid alcohol

στο λεξικό PONS

αγγλικά

γαλλικά

I. imperative [ɪmˈperətɪv, αμερικ -t̬ɪv] ΕΠΊΘ a. ΓΛΩΣΣ

imperative: impératif(-ive)

it is imperative that: il est indispensable que +subj

II. imperative [ɪmˈperətɪv, αμερικ -t̬ɪv] ΟΥΣ

1. imperative (essential thing):

imperative: impératif αρσ

2. imperative no πλ ΓΛΩΣΣ:

the imperative: l'impératif αρσ

γαλλικά

αγγλικά

impérieux (-euse): imperative

impératif: imperative

στο λεξικό PONS

αγγλικά

γαλλικά

I. imperative [ɪm·ˈper·ə·t̬ɪv] ΕΠΊΘ a. ΓΛΩΣΣ

imperative: impératif(-ive)

it is imperative that: il est indispensable que +subj

II. imperative [ɪm·ˈper·ə·t̬ɪv] ΟΥΣ

1. imperative (essential thing):

imperative: impératif αρσ

2. imperative ΓΛΩΣΣ:

the imperative: l'impératif αρσ

γαλλικά

αγγλικά

impérieux (-euse): imperative

impératif: imperative

PONS OpenDict

Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;

Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.

Προσθήκη λήμματος