I. débrouiller [debʀuje] ΡΉΜΑ μεταβ
1. débrouiller (démêler):
- débrouiller (écheveau, fil)
-
2. débrouiller (élucider):
- débrouiller (affaire)
-
3. débrouiller οικ (former):
- débrouiller qn
-
II. débrouiller [debʀuje] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα οικ
débrouille [debʀuj] ΟΥΣ θηλ οικ
I. brouiller [bʀuje] ΡΉΜΑ μεταβ
II. brouiller [bʀuje] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
2. brouiller (se troubler):
I. embrouiller [ɑ͂bʀuje] ΡΉΜΑ μεταβ
1. embrouiller (rendre confus):
- embrouiller (chose)
-
2. embrouiller (faire perdre le fil):
- embrouiller (personne)
-
II. embrouiller [ɑ͂bʀuje] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
1. embrouiller (s'empêtrer):
2. embrouiller (devenir confus):
I. dérouiller [deʀuje] ΡΉΜΑ μεταβ
1. dérouiller πολύ οικ! (battre):
2. dérouiller (ôter la rouille):
II. dérouiller [deʀuje] ΡΉΜΑ αμετάβ πολύ οικ!
| je | débrouille |
|---|---|
| tu | débrouilles |
| il/elle/on | débrouille |
| nous | débrouillons |
| vous | débrouillez |
| ils/elles | débrouillent |
| je | débrouillais |
|---|---|
| tu | débrouillais |
| il/elle/on | débrouillait |
| nous | débrouillions |
| vous | débrouilliez |
| ils/elles | débrouillaient |
| je | débrouillai |
|---|---|
| tu | débrouillas |
| il/elle/on | débrouilla |
| nous | débrouillâmes |
| vous | débrouillâtes |
| ils/elles | débrouillèrent |
| je | débrouillerai |
|---|---|
| tu | débrouilleras |
| il/elle/on | débrouillera |
| nous | débrouillerons |
| vous | débrouillerez |
| ils/elles | débrouilleront |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.