jugement [ʒyʒmɑ͂] ΟΥΣ αρσ
1. jugement (action de juger):
- jugement
- Verurteilung θηλ
- jugement d'un accusé
-
- jugement partiel
-
- poursuivre qn en jugement
-
- poursuivre qn en jugement
- jdn verklagen
2. jugement (décision judiciaire, sentence):
- jugement
-
- jugement
- Rechtsspruch αρσ
- jugement constatant la renonciation du demandeur à son droit
- Verzichtsurteil ειδικ ορολ
- jugement constitutif de droit[s]
- Gestaltungsurteil ειδικ ορολ
- jugement déclaratif/définitif
-
- jugement déclaratif de faillite [ou d'ouverture de la faillite]
-
- jugement étranger
-
- jugement interlocutoire/interprétatif
-
-
- Unterlassungsurteil ειδικ ορολ
3. jugement (opinion):
4. jugement (discernement):
- jugement
- Urteilsfähigkeit θηλ
- jugement
- Urteilsvermögen ουδ
- jugement
- Urteilskraft θηλ
-
- Fehleinschätzung θηλ
II. jugement [ʒyʒmɑ͂]
- jugement d'expédient ΝΟΜ
-
- jugement d'expropriation
-
- jugement de forclusion
-
- jugement de reconnaissance
-
-
- Klageabweisung θηλ
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.