I. an|bren·nen ανώμ ΡΉΜΑ αμετάβ +sein
1. anbrennen (verkohlen):
2. anbrennen (zu brennen beginnen):
| ich | brenne | an |
|---|---|---|
| du | brennst | an |
| er/sie/es | brennt | an |
| wir | brennen | an |
| ihr | brennt | an |
| sie | brennen | an |
| ich | brannte | an |
|---|---|---|
| du | branntest | an |
| er/sie/es | brannte | an |
| wir | brannten | an |
| ihr | branntet | an |
| sie | brannten | an |
| ich | bin | angebrannt |
|---|---|---|
| du | bist | angebrannt |
| er/sie/es | ist | angebrannt |
| wir | sind | angebrannt |
| ihr | seid | angebrannt |
| sie | sind | angebrannt |
| ich | war | angebrannt |
|---|---|---|
| du | warst | angebrannt |
| er/sie/es | war | angebrannt |
| wir | waren | angebrannt |
| ihr | wart | angebrannt |
| sie | waren | angebrannt |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.