springenlassen
springenlassen → springen II.
I. springen <sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] ΡΉΜΑ αμετάβ +sein
4. springen (zerspringen):
5. springen (abgehen, fallen):
II. springen <sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] ΡΉΜΑ μεταβ
springen +haben o sein ΑΘΛ:
| ich | lasse | springen |
|---|---|---|
| du | lässt | springen |
| er/sie/es | lässt | springen |
| wir | lassen | springen |
| ihr | lasst | springen |
| sie | lassen | springen |
| ich | ließ | springen |
|---|---|---|
| du | ließt / τυπικ ließest | springen |
| er/sie/es | ließ | springen |
| wir | ließen | springen |
| ihr | ließt | springen |
| sie | ließen | springen |
| ich | habe | springengelassen |
|---|---|---|
| du | hast | springengelassen |
| er/sie/es | hat | springengelassen |
| wir | haben | springengelassen |
| ihr | habt | springengelassen |
| sie | haben | springengelassen |
| ich | hatte | springengelassen |
|---|---|---|
| du | hattest | springengelassen |
| er/sie/es | hatte | springengelassen |
| wir | hatten | springengelassen |
| ihr | hattet | springengelassen |
| sie | hatten | springengelassen |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.