I. krachen [ˈkraxən] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. krachen +haben (laut knallen):
2. krachen +sein οικ (prallen):
II. krachen [ˈkraxən] ΡΉΜΑ αμετάβ απρόσ +haben
1. krachen:
2. krachen οικ (Streit geben):
III. krachen [ˈkraxən] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα οικ
ich | krache |
---|---|
du | krachst |
er/sie/es | kracht |
wir | krachen |
ihr | kracht |
sie | krachen |
ich | krachte |
---|---|
du | krachtest |
er/sie/es | krachte |
wir | krachten |
ihr | krachtet |
sie | krachten |
ich | habe | gekracht |
---|---|---|
du | hast | gekracht |
er/sie/es | hat | gekracht |
wir | haben | gekracht |
ihr | habt | gekracht |
sie | haben | gekracht |
ich | hatte | gekracht |
---|---|---|
du | hattest | gekracht |
er/sie/es | hatte | gekracht |
wir | hatten | gekracht |
ihr | hattet | gekracht |
sie | hatten | gekracht |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.