I. hoch|ge·hen ανώμ +sein ΡΉΜΑ αμετάβ
1. hochgehen (hinaufgehen):
- den Schlagbaum hochgehen/heruntergehen lassen
-
| ich | gehe | hoch |
|---|---|---|
| du | gehst | hoch |
| er/sie/es | geht | hoch |
| wir | gehen | hoch |
| ihr | geht | hoch |
| sie | gehen | hoch |
| ich | ging | hoch |
|---|---|---|
| du | gingst | hoch |
| er/sie/es | ging | hoch |
| wir | gingen | hoch |
| ihr | gingt | hoch |
| sie | gingen | hoch |
| ich | bin | hochgegangen |
|---|---|---|
| du | bist | hochgegangen |
| er/sie/es | ist | hochgegangen |
| wir | sind | hochgegangen |
| ihr | seid | hochgegangen |
| sie | sind | hochgegangen |
| ich | war | hochgegangen |
|---|---|---|
| du | warst | hochgegangen |
| er/sie/es | war | hochgegangen |
| wir | waren | hochgegangen |
| ihr | wart | hochgegangen |
| sie | waren | hochgegangen |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.